AYETLERİN MEALİ 121-129
121- Hani sen müminleri savaşacakları elverişli yerlere yerleştirmek üzere erkenden ailenden çıkmıştın. Allah işitendir, bilendir.
122- Hani sizden iki grup korkup çözülmeye yüz tutmuştu. Oysa Allah onların velisi (yardımcısı) idi. Müminler yalnızca Allah’a dayanmalıdırlar.
123- Nitekim Bedir’de Allah sizi zafere ulaştırdı. Oysa siz güçsüz idiniz. O hâlde Allah’tan korkun ki, şükretmiş olasınız.
124- Hani sen mü’minlere; “Rabbinizin size, gökten indirilmiş üç bin melekle yardım etmesi, size yetmez mi?” diyordun.
125- Evet, eğer sabırlı olur ve (kötülüklerden) sakınırsanız, onlar şu anda üzerinize saldırsalar, Allah size beş bin nişanlı melekle yardım eder.
126- Allah bunu sırf size müjde olsun ve kalpleriniz bununla güven bulsun diye yaptı. Yoksa zafer, sadece üstün ve güçlü olan hikmet sahibi Allah katındandır.
127- Kâfirlerin bir kısmını kessin veya onları perişan etsin de umutsuz olarak geri dönüp gitsinler diye (Allah Bedir-‘de sizi zafere ulaştırdı).
128- Bu konuda senin elinde bir şey yok. Ya da onların tövbelerini kabul etsin veya zalimlikleri yüzünden onları azaba çarptırsın diye (Allah Bedir’de sizi zafere ulaştırdı).
129- Göklerde ve yerde ne varsa hepsi Allah’ındır. O, dilediğini affeder, dilediğini de azaba çarptırır. Hiç şüphesiz, Allah affedici ve merhametlidir.
