YARDIM İSTEYEN ADAM
Zorluklarla geçen günlerini düşünüyordu. Ne kadar da acı ve sıkıntılı günleri geride bırakmıştı. Eşinin ve masum çocuklarının günlük yiyeceğini bile temin edemiyordu. Üç kere işittiği o kısa cümle, nasılda ruhuna güç katmış, hayatının akışını değiştirmiş ve onu fakirlikten kurtarmıştı. O, Resulü Ekrem’in (s) sahabelerinden biriydi. Yoksul ve fakirdi. Artık bıçağın kemiğe dayandığını hissettiği bir gün, eşine de danıştıktan sonra, durumunu Resulü Ekrem’e (s) anlatıp, ondan yardım istemeğe karar verdi. Bu niyetle geldi ama daha sıkıntısını söylemeden, Resulü Ekrem’in (s) şu sözünü duydu:
-Kim bizden yardım istese, ona yardım ederiz. Ama ihtiyacını belli etmeyenin ve kimseye el açmayanın sıkıntısını Allah giderir. O gün bir şey söylemeden eve döndü. Ama eve geldiğinde
yine aynı fakirlik kâbusuyla karşılaşmıştı. Çaresizlikten, ertesi gün yine Resulü Ekrem’in (s) yanına gitti. O gün de Resulü Ekrem’den (s) aynı sözleri işitti:
– Kim bizden yardım istese, ona yardım ederiz. Ama ihtiyacını belli etmeyenin ve kimseye el açmayanın sıkıntısını Allah giderir. Bu defa da sıkıntısını söylemeden eve döndü. Ama fakirliğin pençesinde kıvrandığını ve güç yetiremediğini görünce, üçüncü kez aynı niyetle Resulü Ekrem’in (s) yanına geldi. Resulü Ekrem (s), dudaklarını kıpırdattığında kalbe kuvvet, ruha güven veren bir ses tonuyla, yine aynı cümleyi tekrarladı. Bu sefer duyduğu cümleden sonra kalbinde daha fazla huzur ve güven hissetmişti. Sıkıntılarının çözümünün bu cümlede olduğunu hissediyordu. Dışarı çıktığında artık kendinden emin
adımlarla yürüyordu. Kendi kendine: “Artık kullardan yardım beklemeyeceğim, dayanağım Allah olacak, Allah’ın bana bahşettiği güç ve yetenekleri kullanıp, yapacağım işte Allah’tan yardım etmesini ve beni fakirlikten kurtarmasını isteyeceğim,” diye düşünüyordu. Daha sonra “Acaba ne iş yapabilirim” diye
düşünmeye başladı. “Şimdilik, en azından odun kesip satabilirim” diye düşündü ve bir balta kiralayarak işe koyuldu. Odun kesip satmaya ve böylece kendi el emeğini tatmaya başladı. Diğer günlerde de bu işe devam etti ve gerekli olan balta, binek ve malzemeleri satın aldı. Uzun bir süre işine devam etti. O iş
sayesinde hatırı sayılır bir sermayesi ve hizmetçileri vardı artık. Bir gün Resulü Ekrem (s), onunla karşılaştığında tebessüm ederek şöyle buyurdu:
—Demedim mi, kim bizden yardım istese, ona yardım ederiz. Ama ihtiyacını belli etmeyenin ve kimseye el açmayanın sıkıntısını Allah giderir, diye…
