“Bugün inkâr edenler, sizin dininizden umudu kesmişlerdir. Artık onlardan korkmayın, benden korkun.” Bu ayet, bulunduğu yer ve içerdiği anlama açıklık getirme açısından ilginçtir. Çünkü ayetin baş tarafını yani, “Size (şunlar) haram kılındı: Leş, kan, domuz eti…
Bunlar yoldan çıkmaktır.” kısmını incelediğin ve buna son kısmını, yani “O hâlde kim (istekle) günaha yönelmeden açlık hâlinde dara düşerse, (bunlardan yiyebilir; çünkü) hiç şüphesiz Allah, bağışlayan ve esirgeyendir.” ifadesini eklediğin zaman, bunun eksiksiz bir ifade olduğunu görürsün; anlamının tamamlığının ve maksadının anlaşılırlığının, “Bugün inkâr edenler, sizin dininizden umudu kesmişlerdir…” ifadesine bağlı olmadığını gözlemlersin ve bu ifadenin tam bir ayet olduğunu, daha önce nazil olan En’âm, Nahl ve Bakara surelerinde haram yiyecekleri açıklayan ayetlere benzediğini görürsün. Örneğin, Bakara suresindeki ilgili ayette şöyle buyruluyor:
“Allah size leş, kan, domuz eti ve Allah’tan başkası adına kesileni kesin olarak haram kıldı.
Ama kim zulmetmeden ve sınırı aşmadan mecbur kalırsa, ona bir günah yoktur. Çünkü, Allah
bağışlayandır, esirgeyendir.” (Bakara, 173) En’âm ve Nahl surelerindeki ilgili ayetler de
bunun benzeridir.
