Asrımızın şartları pek çok meselenin yeniden değerlendirilmesini ve değerlendirmelerle yerinilmesini gerekli kılmaktadır. Aile hakları sistemi de bu meselelerden biri durumundadır. Daha sonra değineceğimiz sebepler yüzünden çağımızda; mezkur alanda ki en önemli meselenin “kadın özgürlüğü” ve onun “erkekle eşit haklara sahip bulunması” olduğu zannedilmiş, diğer meseleler bütünüyle bu iki meselenin teferruatı şeklinde ele alınmıştır. Ancak, bizce “Aile hakları sistemi “konusunda en önemli mesele veya en azından en önemli meselelerden biri şudur: Aile
sistemi, diğer sosyal kurumlar sisteminden farklı bir sistem midir? Bu kurumlarda geçerli mantıklarından farklı birtakım mantık ölçüleri mi vardır. Yoksa bu sosyal birimle diğer birimler arasında hiçbir fark yok ve bu birime hakim olan mantık, felsefe ve ölçüler diğer sosyal birim ve teşekküllerdekiyle aynı mıdır?… Bu tereddüdün asıl sebebi, bir yandan mezkur birimi meydana getiren iki temel unsurun “iki cinsiyetten” müteşekkil olması, diğer taraftan ise ebeveynle çocukların ardarda gelen iki nesli oluşturuyor bulunmasıdır. Yaratılış mekanizması bu birimin üyelerini birbirine “benzemeyen” ve birbiriyle “aynı olmayan” konumlarda kılarak farklı niteliklerle donatmıştır. Aile topluluğu “tabii-sözleşmeli” bir topluluktur. Yani böcekler ve bal arılarında olduğu gibi bütün kurallar,haklar ve sınırların tabiat tarafından sınırlandığı ve bu sınır ve kurallara aykırı davranma ihtimal ve imkanın söz konusu olmadığı iç güdüsel bir topluluk ile tabii ve iç güdüsel yönü daha zayıf olan medeni insan toplulukları arasında yer alan bir orta topluluk durumundadır.
