İSTERİM Kİ…
Acıdan ve kederden oluşan varlık yükümü sırtlayıp, yokluk çölüne doğru yola koyulmaktan haz alırım. Her şeyden ve herkesten geçip yalnızca Allah yolunda ve O’nun ünsiyetiyle yaşamak isterim. Yeri altıma döşek, yüce semayı üstüme yorgan yapmak, hayattan ve hayatın gereklilerinden azat olmak istiyorum. Meçhul ve adı unutulmuş olarak ezilenlerin dünyasına doğru gitmek istiyorum. Onların çektikleri eziyet ve işkencelere katılmak istiyorum. Afrika’nın kara özgürlük savaşçıları arasına savaşmak ve şehadete nail olmak istiyorum. Beni yakmalarını ve külümü rüzgâra savurmalarını isterim ki bir
kabirlik yer bile işgal etmeyeyim. Beni kimsenin tanımamasını, acı ve kederlerimden kimsenin haberdar olmamasını, gecelerdeki münacatlarımı kimsenin anlamamasını, gece yarısı beni yakan gözyaşlarımı kimsenin görmemesini, kimsenin bana muhabbet taşımamasını, hiç imsenin bana teveccüh etmemesini isterim. İsterim ki Allah’tan başka kimsem olmasın. O’ndan başka kimseye münacatta bulunmayayım. O’ndan başka bir dost ve sığınağım olmasın…
